EUROPESE GEDACHTEN VANUIT BATUMI

EK jeugdschaak Georgië, oktober 2014, vooruitblik ronde 7

In het vorige verhaal is te lezen:

Eelke wordt in Hoogeveen toegelaten tot de zware Open groep voor ratinghouders vanaf 2000. Hij houdt er een half punt aan over. Gelukkig blijkt het een slechte generale voor twee mooie weken die volgen.

De 'twee mooie weken' die volgden vonden plaats tijdens het Europees kampioenschap jeugdschaak 2014 in de Georgische badplaats Batumi aan de Zwarte Zee. Met zijn rating van 1795 bindt Eelke de ene na de andere 2000+speler aan de zegekar, zoals de Italiaan Sonis Francesco (toen met 2213 op de lijst, inmiddels zoals te zien is al lang en breed IM ... nog iets in te halen voor onze 'talentvolle jonge schaker' dus ... 😉). Na vier achtereenvolgende overwinningen in de tweede helft van het toernooi vinden we hem (in een veld van 120 deelnemers) bij het ingaan van de laatste ronde terug op de vierde plaats in het tussenklassement, getuige dit plaatje:

In de laatste ronde volgt helaas verlies tegen de ervaren Roemeen David Gavrilescu. Het verslag daarvan is te lezen in Schaken om een medaille. Eelke eindigt uiteindelijk op een fraaie elfde plaats.

Dit alles staat echter niet in:

Wel daarin EUROPESE GEDACHTEN VANUIT BATUMI van zijn vader. De ligging van Batumi - hemelsbreed precies gelegen tussen de confictgebieden van Oekraïne, waar drie maanden eerder de MH17 neergestort was, en de plotseling opgekomen Islamitische Staat - inspireerde hem tot een gloedvol betoog voor een verenigd Europa. Sterker nog: hij pleit voor niets minder dan een uitbreiding van de Europese Unie tot diep in het Midden-Oosten!

(...)

Europa moet nog verder gaan. De huidige strategie van het Westen middels ‘The
Coalition of the Willing’ tegen IS is kansloos en werkt waarschijnlijk averechts. Dat snapt een kind. Europa is de oplossing. Europa moet zijn vleugels uitslaan naar Syrië, naar Irak, naar Koerdistan.(...)

U ziet het, nog immer actueel. En over het aloude Israëlisch-Arabische conflict:

Ook hier kan Europa het doen. Heel moeilijk is het niet: maak Israël en een
Palestijnse staat alle twee lid van de Europese Unie.
(...)

Of het allemaal serieus bedoeld is? Ironie? Of alleen maar gekkigheid? Alle drie tegelijk misschien? De schrijver weet het intussen zelf ook niet meer. De lezer mag het zeggen.