De musical

Is er bij je kind nog een leven naast het schaken? Zeker wel. Gisteravond kregen we daarvan een indrukwekkend staaltje voorgeschoteld.

Als je 12 jaar bent en het einde van het schooljaar nadert betekent dat de afsluiting van een belangrijke episode in je leven. Meer dan vroeger gaat die gebeurtenis met heel wat toeters en bellen gepaard. Van mijn eigen afscheid van de lagere school herinner ik me alleen een schoolfuifje, ook niet misselijk trouwens - zeker in die tijden: de eerste schreden op de dansvloer, op de tonen van Who'll stop the rain, toentertijd hitsingle van Creedence Clearwater Revival (kunt u precies achterhalen met welk een oude vader u te maken heeft) en als ik mij niet vergis werd er bij het laatste nummer zelfs geschuifeld ...

Het is mij duister hoe en wanneer tussen toen en nu de traditie ontstaan is, maar heden ten dage wordt op elke Nederlands basisschool het sluitstuk van groep 8 gevormd door de opvoering van een kindermusical. De voorbereiding gaat aan ons voorbij, we krijgen er thuis praktisch niets over te horen. Op dinsdag is het zover. In de ochtend de generale repetitie, na de middag een optreden voor de lagere groepen en 's avonds de 'echte' voor ouders en andere familieleden. Eelke trekt al bij het opstaan een bermuda zwembroek en tropen hemdje aan. Hij wil er niet meer over kwijt dan dat het bij zijn rol hoort. Het wordt een zomerse dag, dat kan niet beter: van omkleden houdt meneer niet, aan zijn lijf geen polonaise, ideaal dus.

Musical 'Het dak eraf!' opgevoerd door groep 8 A van de Nassauschool, Groningen, juni 2015.

Vanaf het moment dat in Het Heerenhuis de gordijnen van het podium opengaan en Vic ('hik') de Vogelverschrikker de voorstelling opent is duidelijk dat de kinderen de afgelopen maanden niet stil hebben gezeten. In de woning met een lekkend dak waarin de miljonairs club samen moeten leven met de daklozen trekken wethouder Lach-en-Traan, bestuursleden Griselda en Anastasia, doorgedraaide Tom, aannemer Diederik Nattigheid, Leonard Centjes, Surfer Dude, Walter de aan lager wal geraakte matroos, de Schotse veter-anen John en George, de 'slimme' hockeytweeling Cindy en Cinthia (immers samen een IQ van 140, "jij 60 en ik 60"), omaatjes Mopper, Bril en Krul, Boer Geert en nog vele andere typetjes in hoog tempo aan de toeschouwer voorbij. Natuurlijk, de een heeft meer tekst dan de ander. Maar elke leerling heeft een rol en voor een ieder is er een 'moment of fame' als hij of zij even vol in de spotlights staat.

De muziek is aanstekelijk, de inzet en overgave waarmee de spelers acteren, zingen en dansen onverminderd, de woordgrapjes uit de monden van de kinderen blijven vermakelijk. Het dak wordt gerepareerd, verliefdheden beantwoord of juist niet, maar de rode lijn die de miljonairs scheidt van de daklozen uiteindelijk geslecht. Vreemd is het wel: bij alle schaaksuccessen overkomt het me nooit, maar tijdens deze voorstelling pink ik zo nu en dan een traantje weg.

Hulde, hulde, hulde. In de eerste plaats aan de kinderen natuurlijk. Maar niet minder de leerkrachten en de school in het algemeen. Het laat maar weer eens zien dat niet alles vroeger beter was, juist omgekeerd.

Het leven gaat gewoon door ... Vorige week zijn wij een crowdfunding actie gestart met het oog op Eelke's deelname aan het WK jeugdschaak in Griekenland komend najaar. Er is al een mooi startbedrag opgehaald (waarvoor dank!), maar we zijn er nog lang niet. Doneren is mogelijk door te klikken op de foto rechtsboven van dit blog of via de volgende link: http://www.talentboek.nl/donatiedoelen/53-schaken/220-wk-jeugdschaak-griekenland/profile.