Schaakfestival Groningen, december 2013
Lees over het onwrikbare bewijs van het bestaan van de schaakgoden in:
Derde en laatste bedrijf. We schrijven ronde vijf. Mijn twee overwinningen heb ik laten volgen door evenzoveel nederlagen en ik sta weer met beide benen op de grond. De dag ervoor verloor ik van jeugdspeler Abe Algra, die met zijn snelle spel de indruk wekte de meeste van mijn zetten allang te hebben voorzien. Op deze laatste dag prijs ik me dan ook gelukkig met een tegenstander op leeftijd, Timon Bos. Ik weet inmiddels wie hij is. Die zo onopvallende heer die in de eerste ronde schuin tegenover mij zat, maar wel zo hard was in recordtijd te winnen van Quinten, al was mij niet duidelijk geworden hoe dat precies in zijn werk was gegaan. Hoe het ook zij, dit was een opgelegde kans het toernooi mooi af te sluiten.
De goden in de schaakhemel gingen er eens goed voor zitten. Ik, sukkel, had geen besef van het spelletje dat met mij werd gespeeld...
Ik kon de partij van Eelke niet in de viewer te zien krijgen, wel die van zijn vader tegen mij.
BeantwoordenVerwijderenAls ik het verhaal probeer te begrijpen, dan liep ik dus als een zombie (door de schaakgoden op afstand bestuurd) rond en is zelfs Fons van Hamond niet aan de afstandsbesturing ontsnapt. Nou ja, als er maar geen schaakdogma's rond die schaakgoden ontstaan. Mooi verhaal, trouwens.
Timon Bos